INTRO
E
E F
verse 1
F# A B7 E F
De zon begint onder te gaan terwijl de kilometers onder m'n voeten wegvreten
F# A B7 E
En de wereld doet rose aan onder de rooie bal die de wolken heeft gespleten
A E B7 E
En de kleuren beduiden het eind van de dag
F#m B7
Dat ik het toch allemaal beleven mag
A E F#m B7
Maar in het pytonplace van Drenthe vergeet men elk jaar de lente
A E A E
En de zaaleigenares bied mij kalmeringspillen aan
A E B7 E
En de dorpsmeisjes zijn quasi preuts en deugdzaam
A E B7 E
Maar synthetisch worden zal ik nooit
A E B7 E
Ook al is dat bij de plastic horde bijna voltooid
F
verse 2
F# A B7 E F
De bloemen breken weer door het laatste ijs van dit jaar want het gaat dooien
F# A B7 E
En de mensen lachen hartelijk omdat ze deze winter weer hebben zitten klooien
A E B7 E
Want de zonnestralen boven de planeet
F#m B7
Maken de smalste steegjes breed
A E F#m B7
En de turken zitten al buiten met hun hebben, hun houwe, hun duiten
A E A E
En de mensen die sjouwen met bomen en grond
A E B7 E
Alsof die barre winter niet meer bestond
A E B7 E
En voor een paar maanden vergeet men de wintertijd
A E B7 E
Die zo'n vreemde invloed heeft op onze vlijt
F
verse 3
F# A B7 E F
In de herfst sterven dertig procent meer mensen dan in de andere jaargetijden
F# A B7 E
En toch lijkt me de lente de beste tijd om de geest van het tijdelijk leed te bevrijden
A E B7 E
Want als de zon hoog aan de hemel staat
F#m B7
draagt moeder aaarde haar feestgewaad
A E F#m B7
En zo wil ik afscheid nemen, laat mij een goeie herinnering meenemen
A E A E
Van de tijd dat ik doolde langs het groen en de zee
A E B7 E
En al die heerlijke gevoelens die neem ik dan mee
A E B7 E
En misschien kan ik er ergens nog wel wat mee doen
A E B7 E
Mits ik het leven nog eens over zou moeten doen
F
verse 4
F# A B7 E F
De kinderen verdwijnen langzaam maar zeker om plaats te maken voor tienjarige volwassenen
F# A B7 E
Wat zijn ze beangstigend beleerd met overbodige feiten terwijl ze de wijsheid verbrassen
A E B7 E
Nee ze zullen moeten vechten voor een relaxed bestaan
F#m B7
Willen ze niet op veertigjarige leeftijd ondergaan
A E F#m B7
Want bij mij uit de klas ken ik leeftijdgenoten die nu al plaats gemaakt hebben voor de groene zoden
A E A E
En dat is toch wel vroeg of het echt nodig is
A E B7 E
Betwijfel ik ten zeerste, het is een gemis
A E B7 E
Aan inzicht hoever je als mens kunt gaan
A E B7 E
Leer je dat niet op tijd, ga je er voor je tijd aan
F
VERSE 5
F# A B7 E F
Maar elk jaar als de lente ons verrast wordt het weer tijd om over een tripje te gaan denken
F# A B7 E
Omdat we de natuur wel eens mogen laten weten wat voor aandacht we aan haar schenken
A E B7 E
En op de drassige paden van de Peel
F#m B7
Hervinden wij het leefgareel
A E F#m B7
Dat reeds zolang werd vergeten de mensen hebben het niet geweten
A E A E
Dat met alles wat ze hebben ongelukkiger zijn
A E B7 E
Dan de Indiërs zonder spadde, daardoor zijn z'n zorgen klein
A E B7 E
Er is geen zinnig woord te zeggen over het westers patroon
A E B7 E
Wat men ons gelaten heeft is ontstellend weinig maar schoon
F
SOLO (hele coupletblok)
F# 2x
A
B7
E
E E F
F# 2x
A
B7
E 2x
A E
B7 E
F#m
B7
A
E
F#m
B7
A E \
A E \ 2x
A E /
B7 E /
E
E E F
End on F#