G
He weer ut School kam’ un he gung
D G
To Stadt nah de Studenten
G
He föhl sik wohl bi all de junge
D G
Lüüd, de em nich kennten
C G
He wull dat Dörp, von dat he keem
C D
Am levsten dar verswiegen
C G
He harr mit dat, vun wat he keem
C D
Nu gunnix mehr to kriegen
G
Blots as he eenmal Ferien kreech
D G
Un keem tohus torüch
G
Dar lachten all de Lüüd, he seech
D G
Em eenfach in’t Gesich
C G
Un sään: “Wat he grad seggt hett, weer
C D
As hochdüütsch in’t Gedich”
G D
Mien Gott he kann keen Plattdüütsch mehr
D G
Un he versteiht uns nich (x2)
G
As he mol inne Krog rinkeem
D G
Fung he an to vertellen
G
Vun Kunst un vun gude Benehm
D G
Un so de Lüüd to quälen
C G
“Wenn du soveel vun Kunst versteihst”
C D
Sä Hein, “un vun Benehm
C G
Denn kunnst du all de Tied uk meist
C D
För uns en Runn utgeben”
G
Dar keek he Hein ganz truri an
D G
Un gung ganz eenfach ruut
G
Un all de dar weern, Mann för Mann
D G
De lachten sik kaputt
C G
Se sään: “Wo hest du dat denn her
C D
Dien dösige Gesich?”
G D
Mien Gott he kann keen Plattdüütsch mehr
D G
Un he versteiht uns nich (x2)
G
As he nu längs de Dörpstraat leep
D G
Dä he in Droom versinken
G
Sien Kinnertied föhl he ganz deep
D G
He seech de Lüüd em winken
C G
He dach: “Wat is de Dag doch schön
C D
Un all de Lüüd, de winken”
C G
He harr de Kohschiet wull nich sehn
C D
De vör em leeg to stinken
G
Dar repen all de Lüüd em to:
D G
“Peer in de Schiet nich rin”
G
Un he wunk wedder, weer so froh
D G
Un harr de Fööt al bin
C G
“Ik segg di nich ‘tritt’, ik segg ‘peer’”
C D
Sä een em in’t Gesich
G D
Mien Gott he kann keen Plattdüütsch mehr
D G
Un he versteiht uns nich (x2)
G
He gung uk mal to Priesskat hen
D G
He wull sik amüseern
G
Doch mutst du darvun schon wat kenn
D G
Sunst büst al an verleern
C G
Dar sä een “achtein” in een Speel
C D
He sä: “So ungefähr”
C G
Dar sä de anner: “Veer is veel
C D
Een Glück, ik heff nich mehr”
G
He kreech keen Snieder in dat Speel
D G
Un seech ganz dösi ut
G
Nu weer em dat alweer toveel
D G
Un he gung eenfach ruut
C G
Dar sä de Kröger: “Lüüd dat weer
C D
Dat End vun de Geschich”
G D
Mien Gott he kann keen Plattdüütsch mehr
D G
Un he versteiht uns nich (x2)