Am
Bos aires ten unha gaita
sobre do Río da Prata
E7
que a toca o vento do norde
Am
coa súa gris boca mollada.
Am
¡Triste Ramón de Sismundi!
Aló, na rúa Esmeralda,
E7
basoira que te basoira
Am
polvo déstantes e caixas.
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E Am
¡Triste Ramón!
Am
Ao longo das rúas infindas
os galegos paseiaban
E7
soñando un val imposíbel
Am
na verde riba da pampa.
Am
¡Triste Ramón de Sismundi!
Sinteu a muiñeira d’agoa
E7
mentres sete bois de lúa
Am
pacían na súa lembranza.
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E Am
¡Triste Ramón!
Am
Foise pra veira do río,
veira do Río da Prata
E7
Sauces e cabalos núos
Am
creban o vidro das ágoas.
Am
Non atopou o xemido
malencónico da gaita,
E7
non viu o inmenso gaiteiro
Am
coa frolida dálas:
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E Am
¡Triste Ramón!
Am
Triste Ramón de Sismundi,
veira do Río da Prata,
E7
viu na tarde amortecida
Am
bermello muro de lama.
Am
Bos aires ten unha gaita
sobre do Río da Prata
E7
que a toca o vento do norde
Am
coa súa gris boca mollada.
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E
¡Triste Ramón de Sismundi!
Am
¡Triste Ramón!
E Am
¡Triste Ramón!